PAZAR-ertesi

yarin pazartesi.
yeni iş gunu.
yeni stres/muhabbet/gelişmeler.
ama benim icin bu hafta 3 gun sadece! yani yarin aslinda carsamba - ki en sevdigim gundur carsamba.
carsambadan sonra bu dunyada kendimi en rahat hissettigim yere gidecegim, butuuun ailemin yaninda kendimi hala kucuk cocuk gibi hissedicem, dedemin olumunden sonra ilk defa hep bu kadar cok kisi bir araya gelmemize ragmen her yerde dedemi gorup aglayacagim, anneannemin yaptigi yemekleri yiyecegim, kucuk kuzenlerimin buyuduklerini ve ergenlige girdiklerini gorup muhtemelen gecmise dalacagim, ufaklarin bana anlattiracaklari "istanbulda universite dunyasi ve sonrasindaki iş hayati"ni dinlerkenki gozlerinin parlakligina icimden gulecegim, buyukler uyuduktan sonra kuzenlerimle - kucukler bizi dinlerken - sabaha kadar icki icip muhabbet edecegim, sabahlari ormanda ablamla birlikte yurusuye gidecegim, sabah cam kokusu ve asagidan gelen muhabbet sesleri ile uyanip bana ozel olarak hazirlanan "gec kahvalti"nin keyfini cikartacagim, anneannemin yetistirdigi domates ve maydonozlari toplamam icin annemin beni arka bahceye gondermesine gicik olacagim, ben 10 yasindayken arka bahcede 5 kisilik kuzen ekibi ile ciktigimiz "mor kelebek avi"ni hatirlayip kendime sinirlenicem, bahcedeki 200 yillik ceviz agacini ev 4 yil once bastan yapilirken kendi kendine kesmeye karar verip kesen asagilik got mimara kufur edicem, aksam uzerleri ceviz agacinin oldugu yerde - ki simdi beton bir teras - tum teyzeler ve kuzenlerle cay icip hayvan gibi muhabbet edicem, terastaki koltukta annemin kucaginda uyuyacagim ve een onemlisi tamamen karsiliksiz olarak sadece onlarin kanini tasidigim icin beni olumune seven cekirdek olamamis ailemle tekrar bir olacagim. her seferinde oldugu gibi burada hissettigim yalnizlik hissi kaybolacak, bir cok yasadigim stres/kendini eleştirme/kendini gerceklestirme hirsi cok sacma ve anlamsiz gelecek.
cok heyecanli ve gercekten cok sansli bir insanim ben!