Haftasonum yine cok iyi gecti... 3-5 sene once boyle 'iddialı' bi cumle kuracagımı soyleseler "seni gidi pis poliyanna" derdim heralde. cunku bi insanın cuma aksamı/cumartesi+pazar gununu iyi gecirmesi mumkun degildir, illa ki bi noktada sıkılır ve bu da "tum haftasonun iyi gecmesi kavramına halel getirir!"di. naaptım? hic bi anım yalnız gecmedi, hep biseyler paylastım ve sanırım moda deyimle "i joined the conversation" ya da "kalabalıklara karıstım". ne kadar degerli oldugumu hissettim, baskalarına degerli olduklarına hissettirdim, yardımcı oldum ve hayatımdaki 3 onemli erkekten 2sini daha iyi hissettirdim (afferin!!). yeni birsey ogrendim -ya da turkcesini bulamadım ama- skillimi artırmak icin calistim! araba kullandım. saatte 80 km.'ye cıktım (ehe!), cok korktum ve hemen 60'a dustum ama insanların "hız tutkusunu" anlayabildim galiba. hep birlikte yemek yemenin ne guzel bisey oldugunu bir kez daha anladım. richard hawley nin sesi ne iyi, sarkıları da ne guzelmis diyerek dinledim.
bu arada ne oldugunu bilmedigim sebeplerden suratımın aglamaklı olma derecesinde asıldıgı zamanlar da oldu tabii (sanırım 2 kere). midemin yemekten ya da ickiden beni eve surukliycek derecede kotu oldugu da... stres ve kaygıdan halimin kalmadıgı anları da hatırlıyorum ama yine de bu haftasonum kotu gectigi anlamına gelmedi iste... demek mantık degismis. ne ara oldu acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder