readerimde okudugum ve gordugum seyleri size satmaktan gurur duyurorm. en azindan durustum.
readerimda gezerken teknoloji basliginin altinda japonlarin yine yaptigi bir seyin videosunu gordum ve gulme tuttu. ben su an cok ciddi bir sekilde iddia ediyorum ki japonlar dunyali degil. bunu sadece gotumden atmiyorum ama hayatimin en kotu 1 aylik tatilini tokyoda gecirmis bir insan olarak japon kulturunden, gostermelik kibarliklarindan, gerzekliklerinden, konusma tarzlarindan, farkli kulturlere ilgi/sevgi/saygi duymamalarindan, marsta yasiyorcasina izole olmus olmalarindan nefret ediyorum.. hayatimda ilk defa bir tatilmimde ziril ziril aglayip sabaha karsi cektigim acilardan dolayi annemi ve pinari aramis ve bana ucak ayarlayin donmek istiyorum demistim. kaldigim aile degistirildikten sonra bile bir sekilde isinamadim. lost in translation alive.
sonra kalkip bu videoyu ya da bir asagisindaki human tetris'i gorunce kopasim geliyor gercekten.
human tetris: hala izlerken altima edecek kadar guluyorum.
caponlara laf yok
YanıtlaSilben onlari seviyorum
peki senin beni o kadar araman ki, benim tecavuze ugradigini dusunmem. butun bunlar olurken benim ucakla ulke disina cikiyor olmam, elimin altinda telefon olmamasi, varan kadar akla karayi secmem... vardigimda saat farki gozetmeksizin gece 3te panikle japonyayı aramam, bunun japonyada harakiri sebebi sayilmasi sebebi ile ev sahiplerine cok ayip olmasi ve bizim buna siktiri cekmemiz? sonra da haa sadece sıkılmıs diyip durumu baglamamiz.
YanıtlaSilheyt be, genclik yau
hayret ya, ben de baya seviyorum capon kafasını. tabi "davulun sesi uzaktan hoş gelir" gibi özlü sözlerimizi de boşuna icat etmemişler.
YanıtlaSilo bakımdan, japonyaya gidip de kendim deneyimleyene kadar bu mevzu hakkında ahkam kesmemeye karar verdim :)