cumartesi gunu bir dogumgunune gittim.
zaten canim sıkkındı giderken ama acilirim mantigi ile hareket ederek gittim.
uzuuuun ve oturann neredeyse kimseyi tanimadigim masaya (dogumgunu sahibi haric tabii, tanimadigim insanlara salça olmuyorum) oturup zorunlu muhabbet etmek zorunda kaldim. ama yanimda rahatsiz edici sarisin kiz oturuyordu.
hic susmadi.
hic.
ve hep elledi beni.
konusurken surekli sirtima dokunuyor, agzini kulagimin icine sokuyordu.
tam karsimizda da bir ayna vardi.
gercekten kendimi izledim, o kadar rahatsiz oldugum belli oluyordu, ama kadinin anladigi yoktu, ben bile kendi goruntume acidim.
hic bir zaman "sus yalvaririm sus ve beni ellemeeee" diye bagirip kosasim gelmemisti ama bu sefer sinirlarimi zorladim.
hic yapmadigim bir seyi yapip cevaplari kisa kisa verip baska tarafa donup baska insanlarla konustum falan. ama sarisin beni birakmadi. disari sigara icmeye ciktim ben de.
sonunda da midem kotu oldugu icin (ki bunun icin onu da suclayabilirim) eve gittim.
huzurluydum sonrasinda.
bir de sessiz, sakin ve hosumsu sevgilisi vardi yaninda.
o cocugun ic dunyasindaki firtinalari merak ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder