kitap

lisede sahane bi edebiyat ogretmeni vardı. adam dersi falan cok sallamazdi ama baya guzel seylerle tanıstırdı beni (sınıfcak bizi). simdi dusunuyorum da baya alkolik tipli biriydi, yaglı saclı, goz altları ve burnu kırmızı, gozleri kanlı bi adamdı... yasıyo mudur acaba?

tanıstırdıgı seylerden biri ihsan oktay anar'dı mesela. puslu kıtalar atlasından sınav olmustuk. sorular neydi hic hatırlamıyorum. merak ettim, neler sormustu ve biz ne yanıtlar vermistik. o zaman blog olsaydı sınavı yazardım buraya ve internet varoldukca hatırlayabilirdim, vay bee...

neyse, bir de bi nesneyi tasvir edin falan gibi sahane odevleri vardı. kapısı ters acılan eski arabaları tasvir etmistim ben de. keske su an bulabilsem o defteri ama liseyi bitirince siktirrrr lannn diyip hepsini atmıstım... baya begenmisti ve bunu tasvir etmeye iten neden nedir gibi sorular sormustu, boyle insanlara ogretmen denir bence ve maalesef onlardan cok az var.

soyle tartısmalar baslatırdı mesela; nurullah atac'ın bi lafı vardır (lafı hatırladıgım kadarıyla yazıyorum); nasıl ki kelek çıkmış bir karpuzu yemeye devam etmezsek, begenmedigimiz kitabı okumaya devam etmeli miyiz? tabii sınıfta fikir catısmaları baslar ve "ama onun kelek oldugunu kim iddia eder ki?", "ya cok onemli bi kitapsa ve ben kacırırsam?" (bunu diyen muhtemelen bendim), "ayıp degil mi, adam o kadar yazmıs?", "evet ben kesinlikle devam etmem", "ay ben sonunu cok merak ederim, kotuyse de bırakamam" lafları havada ucusurdu.

peki ben? bu tartısmaların ısıgında sanırım nurullah atac'ı dinleyip begenmezsem bırakıyorum hep kitapları. "begenmezsem" lafının da 2 anlamı var aslında, hakkaten cok kotuyse ve yazarın gotuyle yazdıgını dusunduysem (hangi yazar kitabını gotuyle yazar demeyin, ayça şen'in "hırs ve ceza"sını okuyun ne demek istedigimi anlıycaksınız) zihnimde o kitap coplugu boylar. sanırım cok az kitaba yaptım bunu; bi tanesi triton (onu da mulksuzlere cevap olarak yazıldıgı icin meraklanıp almıstım), bi tanesi hırs ve ceza, digeri de -inanılmaz ama gercek!- alfred hithcock'un hayalet isimli kitabı. "begenmezsem" lafının 2. anlamı da su; unlu birinin unlu ve begenilen bi kitabıdır, okumazsam eksik hissederim ve meraklanırım, edebiyatın tarihinde onemli bi kitaptır ama icimi baymıstır, o kitabı okumak icin hayatımın dogru evresinde degilimdir, kafam hazır degildir, zaten ruhum kasılmıstır, kolay ve hafif seyler okuma ihtiyacındayımdır ve o kitabı okurken daha bir paragraf onceki olayı hatırlamaz bir sekilde okur hale gelmisimdir. o zaman onu bırakır, daha ileri bir tarihte okunmak uzere rafa kaldırırım. 

iste ben boyleyim, bu da deneme gibi oldu tam. peki ya siz? ;)