bedenimin her bir parcasi ayri agriyor.
tam hastalik oncesi hatta bizzat hastalik ani.
sabah yataktan elimi kaldiramadim babam gelip uyandirdi hadi kizlar gec kaliyorsunuz diye. (babam oldugu icin asil dunya ahiret sevgilim pinarla yatiyorum)
sabah karanlikti hava. sanki kasim 22 falan, icim karardi. hic giymem, kot giydim mesela, cunku haketti bu hava kotu!!!
dun eve nasil yurudugumu net hatirlamiyorum cenem birbirine carpiyordu balik falan alip yemek yapacaktim ama eve gidip koltuga yayildim. ablam ve sevgilisi balik var diye icki ve tatli alip geldiginde onlara haber vermedigimi falan farkedip got oldum. atesim vardi biraz ates dusurucu aldim.
butun bu surecte ennnnn ufak saglikla ilgili bir sey oldugundaki gibi ya da vucudun normaldeki gibi calismadiginda oldugu gibi hemen "hic bir seyin onemi yok abi insan sagligini kaybetmesin" diyor insan. nasil bir ikiyuzluluktur bu? hayati boyunca ateist takilip olmeye yaklastigini dusununce namaz kilmaya baslamak gibi bir sey..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder